مقاطع جاودانه-3
بسم الله الرحمن الرحیم
چند مقطع زیبا و شنیدنی از سوره نمل آماده کردم، امیدوارم بشنوید و استفاده کنید. سوره نمل از جمله سوره هایی هست که استاد مصطفی اسماعیل بارها و در محافل زیادی تلاوت کردند، این مقاطع رو از چند تلاوت مختلف انتخاب کردم:
إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً
فَلَمَّا جَاء سُلَیْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِیَ اللَّهُ خَیْرٌ مِّمَّا آتَاکُم بَلْ أَنتُم بِهَدِیَّتِکُمْ تَفْرَحُونَ
بعضی از دوستان روز گذشته در مورد مشکلی که برای استاد مصطفی اسماعیل پیش اومده و منجر به تغییر صدای ایشان شده بود صحبت کرده بودن، دو مقطع از آیه 39 و 40 سوره نمل میذارم که مقطع اول مربوط به تلاوت استاد در دهه پنجاه میلادی هست و مقطع دوم در دهه شصت تلاوت شده، این دو مقطع رو بشنوید و صدای استاد در دو برهه زمانی مختلف رو با هم مقایسه کنید:
قَالَ عِفْریتٌ مِّنَ الْجِنِّ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِکَ وَإِنِّی عَلَیْهِ لَقَوِیٌّ أَمِینٌ
قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ
عفریتى از جن گفت من آن (تخت) را پیش از آنکه از مجلس خود برخیزى براى تو مى آورم و بر این کار توانا و مورد اعتمادم. کسى که نزد او دانشى از کتاب بود (آصف بن برخیا) گفت من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنى برایت مى آورم.
الإمامُ الباقرُ علیه السلام : إنَّ اسمَ اللّه ِ الأعظَمَ على ثلاثةٍ و سَبعینَ حَرفا ، و إنّما کانَ عندَ آصَفَ مِنها حَرفٌ واحِدٌ فَتَکَلَّمَ بهِ فَخَسَفَ بِالأرضِ ما بَینَهُ و بینَ سَرِیرِ بِلقِیسَ حتّى تَناوَلَ السَّرِیرَ بِیَدِهِ ، ثُمّ عادَتِ الأرضُ کما کانَت أسرَعَ مِن طَرفَةِ العَینِ ، و نحنُ عِندَنا مِنَ الاسمِ الأعظَمِ اثنانِ و سَبعونَ حَرفا ، و حَرفٌ عِندَ اللّه ِ تَبارَکَ و تعالى استَأثَرَ بهِ فی عِلمِ الغَیبِ عِندَهُ ، و لا حَولَ و لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّه ِ العَلِیِّ العظیمِ (بحارالانوار، ج14، ص113، حدیث5)
امام باقر علیه السلام : نام اعظم خدا هفتاد و سه حرف است که آصف یک حرف آن را مى دانست و آن را به زبان آورد ؛ پس ، هر آنچه میان آصف و تخت بلقیس بود در کام زمین فرو رفت و آصف دست دراز کرد و تخت را برداشت و سپس زمین به حال نخست برگشت و این همه در یک چشم بر هم زدن رخ داد . هفتاد و دو حرف از اسم اعظم نزد ماست و یک حرف نزد خداوند تبارک و تعالى مى باشد و آن را به علم غیب خود ویژه گردانیده است و هیچ قدرت و توانى جز از خداى بلند مرتبه بزرگ نیست.
